En zo is er weer een jaar voorbij, waarin veel is gebeurd. Niet alleen in Delft, maar in de hele wereld. Een jaar waarin mensen zomaar werden vermoord, waarin sommigen nog steeds denken dat geweld dé oplossing is voor problemen. Nog steeds niets geleerd van de periode 1940-1945, lijkt het wel.
Lees verder
Tag Archive for referendum
Webcolumn: ‘Dag Delft 2016, welkom 2017!’
In eigen voet schieten?
In de gemeenteraadsvergadering werd een volgende stap gezet op weg naar mogelijk een referendum over wel of geen AZC in Delft. En dat terwijl er helemaal geen sprake is, dat er een AZC in onze stad komt.
Lees verder
Referendum, maar liever niet
In de raadsvergadering van 31 maart 2016 stond het inleidend referendumverzoek ‘geen AZC in Delft’ op de agenda, die inwoners hadden ingediend. Onnodig leidde dit verzoek dat een debat dat nergens op sloeg en zelfs een schorsing van ca. een uur opleverde.
Lees verder
Geen Asielzoekers Centrum in Delft
De fractie van Onafhankelijk Delft diende voor de raadsvergadering van 18 februari 2016 een initiatiefvoorstel in. Deze fractie wil zo staat in het voorstel te lezen (citaat): ‘Met dit initiatiefvoorstel willen wij bereiken dat het college stopt met zoeken naar een locatie voor een AZC in Delft en ook niet meewerkt aan het vestigen van een AZC in Delft.’ Dit voorstel moet dan besproken worden in de commissievergadering van
8 maart 2016.
Lees verder
Politieke ergenis!
Donderdag 25 september stonden er een aantal belangrijke zaken op de agenda van de raadsvergadering. Eén ervan was de financiële problemen van Delft. Een voorstel voor een enquête onderzoek naar de financiële toestand in Delft vonden de collegepartijen over het algemeen sympathiek maar hier was het echt nog te vroeg voor, riepen ze bijna in koor.
Lees verder
Democratie versus referendum?
Terwijl wij, de westerse wereld, ons inspannen om een democratische staatsinrichting naar alle uithoeken van de wereld te exporteren, worden we in onze stad steeds weer geconfronteerd met de nadelen van democratie. Lees verder
De loftrompet
Niet zo verwonderlijk dat een college aan het eind van de raadsperiode een overzicht geeft over wat men de afgelopen vier jaar heeft bereikt. Het is een ware loftrompet geworden en een beetje lof mag natuurlijk.
Beginspraak versus referendum
In de commissie BLD werd afgelopen week het initiatiefvoorstel ‘Intrekken referendum’ van de VVD besproken. De fractie Stadsbelangen Delft staat onder voorwaarden niet negatief tegenover het initiatiefvoorstel van de VVD. Hoewel de heer Ravindra Kiel, voorstander van het referendum, het mooi verwoordde, namelijk: ‘Het referendum is als een brandblusser: Je hoopt dat je hem niet nodig hebt, maar wilt hem wel graag in huis hebben voor het geval dat…, vindt Stadsbelangen dat je ervoor moet zorgen dat er geen brand kan ontstaan. Dan heb je ook geen brandblusser nodig.
Op zichzelf is het goed dat volksvertegenwoordigers voor hun oordeelsvorming de mening van burgers willen weten. Daarom wil Stadsbelangen Delft dat de inwoners nog meer aan de voorkant van het proces bij plannen worden betrokken. Dat zou een goed alternatief moeten zijn voor het referendum. Dit naast andere middelen, zoals een internetpool of een burgerpanel. Ook kunnen fracties bezoeken afleggen, spreekuren houden en op andere manieren de bevolking raadplegen. Bovendien is onze ervaring dat inwoners de politiek altijd weten te vinden als men dat nodig vindt.
Onlangs is op initiatief van enkele raadsleden, die geen meerderheid in de gemeenteraad wisten te behalen, getracht om alsnog een referendum af te dwingen inzake het nieuw te bouwen stadskantoor. Het is een jarenlang lopend proces met de nodige centimeters dossiers. Je kunt niet op het laatste moment hierover een referendum houden. Het is een complex dossier met veel integraliteit. Als je niet jarenlang bent meegegaan in dit dossier, ontbreekt de deskundigheid om hier iets zinnigs over te zeggen.
Populistische fracties zouden dan mogelijk een referendum willen beïnvloeden met de vraagstelling: ’80 miljoen voor een stadhuis of het openhouden van een filiaal van een bibliotheek, buurthuis etc.’ De uitkomst is dan voorspelbaar, maar wat de negatieve effecten zijn, wordt niet nader toegelicht. De reden dat Stadsbelangen Delft toen wel het positieve advies van de referendumkamer overnam, had te maken met het feit dat de referendumkamer positief adviseerde en het instrument referendum voor onze inwoners bestond. De partijen, die nu volop pleiten voor het handhaven van dit instrument, onder andere D66 en PvdA, ontnamen de inwoners toen het bestaande recht. Referendum dus als het hen uitkomt. Dat ging onze fractie te ver.
Stadsbelangen Delft vindt dat het referendum op gespannen voet staat met de vertegenwoordigende democratie. Het functioneren van de democratie in ons land is gebaseerd op het staatsrechtelijke principe van volksvertegenwoordiging. Gekozen burgers in de diverse volksvertegenwoordigingen nemen, namens de kiezers, besluiten die bindend zijn voor de samenleving. Een referendum, zijnde een soort enquête onder kiezers over een bepaald onderwerp, staat met dit principe op gespannen voet.
Ten eerste kan een referendum gezien worden als een zekere ontkenning, of in elk geval een ongewenste relativering van de bevoegdheid van de gekozen volksvertegenwoordiging om zelfstandig besluiten te nemen. De raad kan en mag juist zelfstandig besluiten nemen, omdat hij daarvoor gekozen is.
Ten tweede vindt er bij een referendum geen afweging plaats van het betreffende onderwerp tegen andere zaken die aan de orde zijn, terwijl deze integrale afweging nu juist een essentieel onderdeel is van de politieke besluitvorming in de gemeenteraad. Daarnaast is de problematiek doorgaans te gecompliceerd om deze in een referendumvraag genuanceerd aan de orde te kunnen stellen. Dit maakt het instrument ongeschikt voor beslissingen over integrale vraagstukken
Een referendum brengt de volksvertegenwoordigers in lastige en vrijwel onoplosbare dilemma’s. Wat moet namelijk zwaarder wegen? De opvatting van de meerderheid van de raad of die van de meerderheid van referendumstemmers? Een referendum zou hoogstens verdedigbaar kunnen zijn als uiterste middel in zeer fundamentele kwesties, waarbij de opvattingen door de partijen heen lopen en waarin de reguliere volksvertegenwoordiging zich wil verzekeren van bekendheid met de opvatting van de meerderheid van de bevolking, alvorens een beslissing te nemen (raadgevend referendum).
Het instrument referendum wekt verwachtingen over zeggenschap bij burgers die niet kunnen worden waargemaakt. Ook bezien vanuit de bevolking is een referendum geen goed instrument. Het suggereert dat de bevolking zeggenschap heeft, terwijl staatsrechtelijk alleen het vertegenwoordigende orgaan bevoegd is om het besluit te nemen. Een ‘bindend’ referendum, waarbij het bestuursorgaan op voorhand de uitslag van het referendum volgt, is in feite in strijd met de Grondwet. Een referendumverordening wekt dan ook een onterechte verwachting bij de bevolking en dat is ongewenst. Bovendien zijn voor minder complexe vraagstukken voldoende andere middelen om de bevolking te raadplegen
Stadsbelangen Delft wil vooralsnog niet zomaar afscheid nemen van het referendum in onze stad. Wij willen dat beginspraak eerst goed ingeregeld en geborgd moet zijn. In mei 2012 wordt hierover in de commissie gesproken. Afhankelijk van de discussie dan, kan bezien worden of intrekking van het referendum aan de orde kan zijn.
Fractie Stadsbelangen Delft
Wim de Koning
‘Politiek grimmig 2011’
2011 is lokaal politiek een grimmig jaar geworden, waarin de gemeenteraad zich helaas te veel heeft moeten bezig houden met allerlei randzaken. Verloren energie, onnodige kosten en geen inwoner die er beter door is geworden. Integendeel! Opvallende gebeurtenissen waren de sfeer binnen de raad, het gedoe binnen het CDA, Het Nieuwe Kantoor, het referendum en de Gondelaffaire.
De sfeer
Het lijkt ‘hot’ te zijn geworden om vooral persoonlijke aanvallen te doen en vooral het spel te spelen op een ander voetbalveld zonder tegenstander. In de politiek geldt gelukkig nog altijd, dat je veranderingen kunt en moet realiseren via het speelveld van de gemeenteraad door met elkaar op basis van inhoudelijke argumenten in discussie te gaan en uiteindelijk besluiten te nemen. Het veilige voetbalveld van de website en het rondstrooien van allerlei publicaties die aanwijsbaar en bewijsbaar of gedeeltelijk onjuist zijn dan wel volledig uit de grote duim zijn gezogen, zorgen voor een onjuist beeld bij de lezers. Het is dan ook volstrekt logisch dat de raad daarop via het presidium reageert. Dat is geen censuur, maar een terechte poging om inwoners op correcte wijze te informeren over de werkelijke situatie. Waag het niet om daar iets over te schrijven of kritiek op te hebben, want dan voelt men zich aangevallen als kleine calimero’s. Wel zelf volop ongenuanceerd uitdelen, maar niet kunnen incasseren. Het bewust beschadigen van mensen, zoals het toewensen van ernstige ziektes en zelfs overleden personen noemen in columns, terwijl deze personen niets met politiek te maken hadden, is dus de manier om in de publiciteit te komen. En dat allemaal onder de vlag van ‘vrijheid van meningsuiting’. Een trieste constatering.
Het CDA
Het gedoe binnen het CDA is nog steeds aan de gang, zo blijkt uit de jaaroverdenking van de fractie van Oort, die zich nog steeds CDA’er voelt. Het ‘moddergooien’ is nu begonnen en hoe mooi men destijds de fractievoorzitterswisseling binnen het CDA probeerde te verpakken, de feiten blijken, wat iedereen al wist, totaal anders te zijn. Bijzonder, want toen ik daar in de raad een opmerking over maakte, werd ik daarvoor zowel door de huidige fractievoorzitter van het CDA als Jeroen van Oort zelf op de vingers getikt. Ik had het dus wel bij het rechte eind.
Bijzonder ook hoe van Oort de gang van zaken beschrijft rond Het Nieuwe Kantoor. Natuurlijk kan hij van mening zijn veranderd, maar feit blijft dat hij volop betrokken is geweest bij de coalitieonderhandelingen. Het CDA zag, nadat deze partij jarenlang in de oppositieperiode daarvoor zeer kritisch was geweest, geen enkele reden om ook maar enige tekst aan dit onderwerp te wijden bij deze onderhandelingen. Van Oort was daar als mede onderhandelaar namens het CDA mede verantwoordelijk voor. Kennelijk was het wethouders pluche ook voor hem te belangrijk om hierover te onderhandelen. Wat dat betreft had men een voorbeeld aan Stadsbelangen kunnen nemen, toen wij in 2002 van coalitiedeelname afzagen, omdat wij een voor ons belangrijke verkiezingsbelofte niet geregeld konden krijgen binnen de toen beoogde coalitie van PvdA, Groen Links, de VVD en Stadsbelangen. Wij stelden onze kiezers boven het wethouders pluche. Door de hele gang van zaken binnen het CDA inclusief van Oort op dit moment, kan het niet anders dan dat het CDA haar langste tijd binnen de huidige coalitie heeft doorgebracht. Ook dat heb ik in de raad eerder aangegeven.
Het Nieuwe Kantoor
De hele discussie rond het Nieuwe Kantoor hebben het college en de coalitiepartijen volledig aan zichzelf te wijten gehad. Tot juni dit jaar was er geen enkele bereidheid te kijken naar alternatieve mogelijkheden, zoals goedkoper of zelfs helemaal niet bouwen. Ondanks de oproep van een aantal fracties vanaf het begin van deze raadsperiode. Wel of niet mede ingegeven door de forse en noodzakelijke bezuinigingen waar onze stad voor staat. Inmiddels heeft de gemeenteraad in meerderheid besloten, dat het niet bouwen van Het Nieuwe Kantoor geen optie is. Daar mag men het mee oneens blijven, ook Stadsbelangen is het daarmee oneens, maar feit is dat de gemeenteraad op democratische wijze deze beslissing heeft genomen. Dan heeft het geen zin om achterhoede gevechten te blijven leveren.
Bijzonder hierbij is dat een drietal raadsleden zich niet neer kunnen en willen leggen bij een meerderheidsbeslissing. Of deze beslissing juist is of niet zal de toekomst uitwijzen, maar het blijft een beslissing die bij meerderheid van stemmen is genomen. Dat heet democratie en gelukkig leven wij in een maatschappij waar is afgesproken dat beslissingen bij meerderheid van stemmen worden genomen. Het kan toch niet zo zijn, dat een minderheid zijn of haar wil oplegt aan de meerderheid in onze maatschappij? Dat lijkt op dictatuur!
Het referendum
De discussie over het inzetten van dit instrument bij Het Nieuwe Kantoor is binnen de gemeenteraad hevig geweest. Hoe het verzoek tot stand is gekomen en of dit allemaal formeel zuiver is geweest, heeft Stadsbelangen uiteindelijk niet doorslaggevend gevonden. Feit was, dat volgens de referendumkamer het inleidend verzoek voldeed aan de referendumverordening. Dan kan het niet zo zijn, dat fracties besluiten dat de inwoners geen gebruik mogen maken van dit instrument, omdat het hen niet goed uitkomt. Dat is ook de reden geweest waarom Stadsbelangen voor dit inleidend referendumverzoek heeft gestemd. Dat binnenkort deze verordening bediscussieerd gaat worden, is een prima zaak en ook noodzakelijk. Zeker na deze ervaringen. In ieder geval moet nu vaart gemaakt worden met het inregelen van beginspraak voor onze inwoners. Als je dat doet, zou een referendumverordening waarschijnlijk helemaal niet nodig hoeven te zijn. Uiteindelijk bepalen kiezers na een raadsperiode bij de gemeenteraadsverkiezingen of een partij wel of niet goed heeft gefunctioneerd of beloftes richting kiezers is nagekomen. Hoe duidelijk wil je inspraak van inwoners hebben? In feite HET REFERENDUM!
De Gondelaffaire
Over de Gondelaffaire is inmiddels genoeg geschreven en ook het afgelopen jaar is dit onderwerp weer diverse malen in de raad aan de orde geweest. Het blijft een trieste affaire, waarbij vele nuances die in het verleden absoluut een rol hebben gespeeld over het hoofd worden gezien en bewust of onbewust buiten de publiciteit blijven. Ik blijf van mening dat deze affaire op 1 juni 2005 afgerond had kunnen zijn met alle credits voor Stoelinga. Het beeld dat door sommigen wordt geschetst dat zaken, die niet door de beugel kunnen, niet publiekelijk aan de kaak zouden mogen worden gesteld, is absoluut onjuist. Er is geen fractie in de gemeenteraad die dat heeft uitgesproken. Wel de wijze waarop de publiciteit werd gezocht en uitspraken over personen werden gedaan. Daarvan heeft de Hoge Raad uiteindelijk gezegd dat dit mag. Ook hier geldt dat je je daarbij zult moeten neerleggen, wat je er ook van vindt. Net als bij democratisch genomen besluiten. In ieder geval blijft ‘de winst’ van deze affaire dat de gemeenteraad duidelijke afspraken heeft gemaakt voor de toekomst mocht zich een dergelijke situatie weer voordoen. Dat is overigens niet te hopen.
2012
Voor 2012 wens ik een lokaal politiek jaar zonder persoonlijke aanvallen met als doel elkaar te beschadigen, waarin college en gemeenteraadsleden op basis van inhoud met elkaar samenwerken, respect hebben voor elkaars meningen en standpunten, op democratische wijze beslissingen nemen en zich daaraan houden evenals aan gemaakte afspraken. Op deze wijze worden de belangen van onze stad het beste gediend. Onze inwoners verdienen dat!
Aad Meuleman
fractievoorzitter Stadsbelangen Delft
Stadsbelangen houdt spoor recht!
Algemene Beschouwingen Stadsbelangen Delft Programmabegroting 2012-2015 tijdens de Gemeenteraadsvergadering 25 oktober 2011.
Mensen maken de stad, Samen met de stad, Anders…ja, Delft in beweging, stad terug aan de mensen en Wij maken Delft. De verkiezingsslogans van de coalitiepartijen achter elkaar geplaatst. Hoopvolle slogans, maar wat is er tot op heden van terecht gekomen? Wie moest het nu eigenlijk anders gaan doen? De mensen, de coalitiepartijen, het college? En vooral.., wat zouden ze ook al weer anders gaan doen?
Beginspraak
De dingen gaan inderdaad anders. Inmiddels weten onze inwoners hoe serieus de coalitiepartijen en met name D66 en Groen Links het instrument referendum nemen. Om nog maar te zwijgen over het mooie modewoord ‘beginspraak’. Bewoners krijgen ruimte om mee te praten over de toekomst van de stad, zo stelt het college, maar de ruimte, voor zover die er is, is zeer beperkt. De politiek geeft de kaders aan wanneer dat wordt toegestaan. Beginspraak dus, maar dan alleen als het mag van de politiek en ….. als het hen uitkomt. Niet echt motiverend.
Met beginspraak bedoelt dit college in feite ‘eindspraak’. Wij hebben dat gezien bij de discussie rond het accommodatiebeleid. Niet vooraf met de gebruikers van de buurtaccommodaties in gesprek, maar achteraf nadat is besloten. Ouderwets gaan uitleggen hoe goed het is, wat besloten is en dat noemt het college in gesprek gaan met bewoners. Stadsbelangen heeft toch een ander beeld als het gaat om beginspraak.
Mensen
Juist op het thema ‘mensen en samen doen’ waren de verwachtingen hoog gespannen. De werkelijkheid is dat dit college en de coalitiepartijen op dit onderdeel een dikke onvoldoende scoren. ‘Mensen maken de stad’, zegt de PvdA. Dat hebben we gezien bij de discussie over het referendumverzoek. De PvdA is bij hun verkiezingsslogan vergeten aan te geven, dat met ‘mensen’ niet de inwoners van onze stad, maar de zes fractieleden en de eigen PvdA wethouder worden bedoeld.
De mensen die de bibliotheek in het Tanthof open wilden houden, kregen nul op rekest. De mensen die diverse buurtaccommodaties open wilden houden visten achter de PvdA huiskamer. Inwoners die wij dagelijks spreken en het oneens zijn met het voornemen om het vuilnis eenmaal in de twee weken op te halen, zullen het nakijken krijgen. Nu weer plannen om vergunning parkeren in het Poptahof en Voorhof te gaan invoeren. Dan toch de parkeerolievlek? De inwoners willen dat niet. Als je werkelijk meent dat mensen de stad maken, dan zou je juist de mensen de kans moeten geven om de stad te maken. Om samen met de mensen in onze stad de noodzakelijke bezuinigingsklus te klaren. Niet door achteraf beslissingen op te leggen, maar door vooraf in gesprek te gaan. Dat zorgt niet alleen voor draagvlak, maar vooral voor creatieve oplossingen die bovendien de betrokkenheid van álle inwoners van onze stad kunnen vergroten. Oplossingen bedacht door mensen, die graag met de politiek samen de stad willen maken.
Poppodium
Al vanaf december 2009 wordt gesproken over de ontwikkeling van een goed pop podium. Er is nu een ‘pop kwartiermaker’ aangesteld. Wij zien nog weinig resultaat. Speakers was en is hiervoor bij uitstek een geschikte locatie. Nu worden daar baya-beach club feesten gegeven met elk weekend politiewagens rond de Burgwal om de orde te handhaven. Meisjes in bikini achter de bar. Daar zal best een markt voor zijn, maar waar blijft het nieuwe poppodium? In 2011 heeft Speakers nog subsidie gekregen en voor 2012 krijgt men ook nog een gedeelte. Dat vinden wij onder deze omstandigheden niet terecht. Stadsbelangen zal met een amendement komen om de subsidie voor 2012 voor Speakers te wijzigen in een extra subsidie voor Westerpop. Het enige poppodium dat er nog is. Het popbeleid is nu letterlijk weg evenals de live (pop) muziek. Dat past niet in een stad als Delft. Wij zijn overigens benieuwd naar de nota die in november as. naar de raad wordt gestuurd over dit onderwerp.
Bereikbaarheid
En ja, Delft beschikt ook over een bereikbaarheidsregisseur. De centrale vraag van Stadsbelangen is: Hoe komt het toch dat plannenmakers (verkeersdeskundigen) niet gewoon voor de meest voor de hand liggende oplossingen kiezen? Het lijkt wel of er bij elk nieuw verkeersvraagstuk een prijsvraag uitgeschreven wordt voor de ingewikkeldste oplossing waarbij verkeersveiligheid een ondergeschikte rol lijkt te spelen. Als je kijkt naar het Delflandplein of naar tijdelijke oplossingen bijvoorbeeld in het Spoorzone-gebied, maar ook de omleidingsroute voor (zwaar vracht-) verkeer, onnodig langs een school aan ’t Verlaat, dan vraag je je werkelijk af wie dit bedenkt. Maar óók, waarom ook in dit geval zo slecht wordt geluisterd naar de inbreng van betrokken inwoners. Er wordt steeds weer in specialisten geïnvesteerd (het moet inmiddels wemelen van de bereikbaarheidsmanagers en –coördinatoren of welke naam zij dan ook hebben), maar het wordt er op straat niet veiliger op en zeker niet duidelijker.
Naar kritische en oplossingsgerichte geluiden van onze fractie en de overige oppositiepartijen wordt tot nu toe niet geluisterd. En …. daar is dit college dan wel consistent in, ook geluiden uit de stad worden genegeerd. Nu is er weer opdracht gegeven aan een verkeerspsycholoog, die moet onderzoeken waarom Delftenaren zich op een aantal plekken in het verkeer niet veilig voelen. Wat onze fractie betreft hoeft het college dit niet te onderzoeken. Het onveilig gevoel ontstaat namelijk door onveilig gecreëerde situaties. Het lijkt ons effectiever om iedereen die verantwoordelijk is voor het Delftse verkeersbeleid verplicht in vrije tijd een dag per maand actief deel te laten nemen aan het verkeer in en rond onze stad. Wie het dan nog niet begrijpt, kun je altijd nog naar de verkeerspsycholoog sturen.
Financiën
Delft beweegt, inderdaad! Financieel nog steeds in een neerwaartse spiraal. Als achter de verkiezingsleuze: ‘Wij maken Delft’ de toevoeging ‘armer’ had gestaan, dan had deze leuze nog geklopt ook. De weerstandscapaciteit is, net nadat deze Programmabegroting gedrukt was, al weer afgenomen met het nadelige resultaat tot nu toe over 2011 van bijna 2 miljoen.
Natuurlijk mag en kan niet worden verwacht dat dit college na 1 ½ jaar alle financiële problemen heeft opgelost, maar de positieve uitleg dat Delft het beter doet dan andere gemeenten, vindt Stadsbelangen niet interessant. Wij hebben met Delft te maken en Stadsbelangen constateert dat het financieel nog steeds niet de goede kant op gaat met onze stad.
Mevrouw Norbruis stelde in de stadskrant (citaat): ‘Waar eerst nog vet zat, verdwijnt dit snel- oppassen dat we het bot niet raken.’ Als wij zien wat het college schrijft over het risicoprofiel, dan constateert onze fractie dat alle risico’s midden of hoog zijn, waardoor het dweilen met de kraan open zal blijven in Delft. Tot het geld op is. En dat duurt, is onze inschatting, nog maar heel even. Het bot is dus al te zien.
Stadsbelangen heeft hiervoor tijdens de discussie rond het wel of niet bouwen van Het Nieuwe Kantoor gewaarschuwd. Is dat bangmakerij, zoals de heer Damen ons toen verweet? Nee voorzitter, dat is gewoon de keiharde realiteit. Overigens was de heer Damen het enige raadslid dat sprak over het faillissement van Delft. Hoezo bangmakerij? Is de PvdA dan bang voor de realiteit? Is het angst voor draagvlak onder de bevolking van onze stad? Maar het waren toch de mensen die de stad maakten?
Alternatieven
Een alternatief is natuurlijk dat Delft aan het rijk vraagt om artikel 12 gemeente te mogen worden. We leveren dan wel wat vrijheid in om financiële beslissingen te mogen nemen, maar Delft kan dan wel extra geld vragen uit het gemeentefonds. En voor grotere uitgaven moet de gemeente toestemming aan het Rijk vragen. Dat scheelt weer een hoop lokaal gedoe. Een dergelijk alternatief heeft weliswaar niet onze voorkeur, maar het blijft wel een alternatief.
Zijn er dan geen andere alternatieven? Jazeker, Stadsbelangen heeft op onderdelen vorig jaar bij de behandeling van de Programmabegroting 2011-2014 met de VVD en de ChristenUnie een alternatieve begroting ingediend. Een alternatieve begroting die volledig werd weggestemd door het college en de coalitiepartijen. Schoon, heel, bereikbaar, cultuur en veilig. Dat waren de voornaamste thema’s waarop wij niet of minder wilden bezuinigen en waarvoor door genoemde partijen alternatieve dekkingen werden aangereikt. Wethouder Vokurka gaf laatst in de commissie M&E al aan, dat het college bij de behandeling van de Programmabegroting geen enkele motie of amendement zal accepteren zonder dekking. Zelfs met dekking deed het college dat vorig jaar al niet. Waarom zouden oppositiepartijen zich dan nog druk maken?
De huidige opstelling van de coalitiepartijen lijkt vooral te zijn ingegeven vanuit de gedachte dat de huidige collegesamenstelling overeind moet worden gehouden. Zo’n opstelling dateert nog uit de monistische periode en hoort niet meer thuis in de huidige dualistische wereld van – ook!! – de gemeentepolitiek. En zeker in deze tijd, waarin de ‘stadsportemonnee’ zoveel aanslagen krijgt te verduren en de ‘rode cijfers’ zijn bereikt!
Kritische geluiden van onze kant, maar wel vanuit terechte zorgen over vooral de financiële situatie in onze stad en over de belangen van haar inwoners. Die zorgen motiveren ons.
U mag ons wellicht als dwarsliggers beschouwen, maar uiteindelijk zijn het wel de dwarsliggers die het spoor recht doen lopen.
Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman
