Tag Archive for schuldhulpverlening

Effectief zorgen om zorg

effectiefTijdens de behandeling van de kadernota diende de SP een tweetal moties in, die Stadsbelangen Delft niet heeft gesteund. Het ging hier om de moties ‘Zorgen om zorg’ en  ‘Armoedemonitor’. Waarom zou je tegen de motie `zorgen om zorg` zijn? Simpel, omdat het een open deur motie was en zoals zo vaak geeft de SP niet aan op welke andere beleidsterreinen er dan meer bezuinigd zou moeten worden. 

Er moet immers  miljarden worden bezuinigd. De mei circulaire is uitgekomen. Net als de SP niet om vrolijk van te worden. Maar als je tegen een bezuiniging bent, moet je dat ergens anders moeten compenseren. Wat de SP fractie met deze motie wilde bereiken, was voor onze fractie een raadsel. Het gaat immers om landelijke politiek. Daarnaast heeft de VNG  namens de gemeenten in Nederland , dus ook namens Delft, haar standpunt kenbaar gemaakt. Zal het wat uitmaken voor de regering als de gemeente Delft publiekelijk afstand neemt van deze bezuinigingen? Wij schatten in van niet. 

De bezem moet echt door de gezondheidszorg. Het lijkt wel of er tegenwoordig overal wordt gefraudeerd. Bijvoorbeeld bij de besteding van het PGB-budget, onze fractie heeft daar regelmatig aandacht voor gevraagd, of om ziekenhuizen die allerlei declaraties indienen waar geen prestaties voor zijn geleverd.  Of miljoenen fraude bij voorbehoedsmiddelen door middel van dubbele declaraties. Thuiszorginstellingen, die absurde salarissen verstrekken aan bestuurders. Toeslagen die door de belastingdienst zonder controle vooraf worden verstrekt. 

Gezinnen die in problemen komen, waar allerlei hulpinstanties over de vloer komen. Het mag wat kosten. Daar kan heel veel effectiviteit (lees kostenbesparing) worden gerealiseerd. En dat kan vervolgens weer worden ingezet voor mensen, die het echt nodig hebben.

Zorgverzekeraars en Nederland zijn door de bezuinigingen eindelijk wakker geworden en aan het controleren geslagen. Beter laat dan nooit. Dat vindt Stadsbelangen Delft een goede ontwikkeling, want door effectief onnodige uitgaven in de zorg te tackelen, kunnen noodzakelijke bezuinigingen worden opgevangen. Niet door nog meer extra geldstromen, die uiteindelijk niet terecht komen bij de mensen, die het echt nodig hebben, erin te pompen, zoals de SP kennelijk wilde bereiken met hun motie. 

Er komt voor de gemeenten een sociaal deelfonds. Dat is geen specifieke of brede doeluitkering, maar een onderdeel van het gemeentefonds met verantwoording aan de gemeenteraad. Dat is het moment voor de Delftse gemeenteraad om keuzes te maken. Er kan dan maatwerk worden geleverd.

In de overwegingen van de motie van de SP ‘zorgen om zorg’ was opgenomen: ‘MOGELIJK zullen deze bezuinigingen kunnen leiden tot schrijnende situaties waarin mensen nauwelijks zorg en ondersteuning krijgen, tot overbelaste mantelzorgers, tot onnodige risico’s.’ Moet de Delftse gemeenteraad op grond van ‘mogelijk zullen deze bezuinigingen leiden tot schrijnende situaties’ hierover een motie ondersteunen? De fractie Stadsbelangen vindt van niet.

In de mei circulaire is expliciet opgenomen, dat de decentralisatie operatie er op is gericht, dat de burger die het echt nodig heeft de ondersteuning krijgt, die aansluit bij zijn persoonlijke situatie en behoeften. Er is ruimte voor maatwerk. Dat vinden wij sociaal beleid.

Stadsbelangen Delft vindt, dat we af moeten van het min of meer collectief verstrekken van financiële middelen en voorzieningen. Wij pleiten voor maatwerk, zodat er geen schrijnende situaties gaan ontstaan. Dan krijgen ook die burgers, die het echt nodig hebben, de noodzakelijke ondersteuning. De bijzondere bijstand, schuldhulpverlening, sportregeling  zijn open eindregelingen. Als mensen hier recht op hebben, zal er verstrekt moeten worden. Men krijgt geen afwijzing met het argument dat het geld op is.

De armoedemonitor die de SP voorstelde,  geeft maar een beperkt zicht op de financiële situatie van de Delftse samenleving. Gezinnen met twee inkomens of gezinnen met één inkomen boven het bestaansminimum, zullen niet in de armoedemonitor worden meegenomen, terwijl de financiële nood bij deze groep mogelijk nog hoger kan zijn. Deze groep heeft een hogere eigen bijdrage en komen niet in aanmerking voor bijzondere bijstand of sportregeling. Tot hoever wil je gaan. Deze groep krijg je niet in beeld. Daarnaast is het niet aan een gemeente om aan inkomenspolitiek te doen.

Het opzetten en onderhouden van een armoedemonitor, zoals de SP wil, kost ook het nodige budget en ambtelijke uren. En wat voor toegevoegde waarde geeft deze monitor? Aan de hand van maraps, die al bekend zijn, zie je deze ontwikkeling ook en dan moet je hierop anticiperen en budgetten bijstellen. Maar dan zal wederom de keuze moeten worden gemaakt welk beleidsterrein minder gaat krijgen. Dat zijn lokale keuzes. 

Stadsbelangen Delft vindt dat je armoedebestrijding niet oplost door er alleen extra geld in te pompen. Zorgen dat mensen, die de mogelijkheden hebben, weer zo snel mogelijk deelnemen aan de arbeidsmarkt, is een betere oplossing om de armoede te bestrijden. Niet door hen daar in te laten. Dus werkgelegenheid creëren. Een SP motie met een dergelijke strekking zou onze fractie wel hebben gesteund. En als burgers echt geholpen moeten worden, dan moet de lokale overheid haar verantwoordelijkheid nemen. Geen misverstand daarover! 

Stadsbelangen Delft
Wim de Koning

Verbeteren hulpverlening noodzaak!

hulpverlening (800x533)Het trieste bericht dat de lichamen van Julian en Ruben zijn gevonden, heeft een schok in Nederland veroorzaakt. Ongeloof, verdriet, onbegrip en niet te bevatten. De politieke groepering Stadsbelangen Delft leeft intens mee met de moeder en familie van deze jongens. Tijd om dit verdriet te verwerken zal voor hen zwaar zijn en dat heeft nu prioriteit.

Dat neemt niet weg dat inmiddels gebleken is, dat tien instanties betrokken waren bij de situatie van het gezin. Het zoveelste gezinsdrama heeft zich nu voltrokken en steeds weer horen we: ‘het gezin was bekend bij Bureau Jeugdzorg’. Ook in de zaak – die heel Nederland dagenlang in de greep hield – rondom de broertjes Ruben en Julian, waren meerdere hulpverlenende instanties betrokken. En opnieuw kun je daar vele vraagtekens bij zetten. De praktijk laat herhaaldelijk zien dat verschillende hulpverlenende instanties TE veel en TE vaak langs elkaar heen werken. De beeldvorming van deze hulpverlenende instanties krijgt op deze wijze een steeds negatiever karakter, omdat men er schijnbaar niet van wilt leren. Niet één instantie die dit drama heeft kunnen voorkomen.

Hoewel alle ‘in and outs’ op dit moment nog niet bekend zijn, geeft deze situatie wederom aan, dat de hulpverlening in Nederland is uitgegroeid tot vele ‘onnodige’ of ‘overbodige’ instanties, die niet alleen veel geld kosten, maar volstrekt onvoldoende met elkaar communiceren dan wel in staat zijn problemen daadwerkelijk en effectief op te lossen. Elk gezinsdrama dat zich opnieuw voltrekt is er ons inziens één te veel.

En Stadsbelangen Delft heeft hiervoor al vaker gewaarschuwd. (zie bijvoorbeeld publicaties van oa. Bram Stoop of  https://www.stadsbelangendelft.nl/?p=4570) Te veel instanties. Of het nu gaat om bijvoorbeeld armoede, schuldhulpverlening of jeugdzorg, voor bijna elke punt, komma is wel een instantie in het leven geroepen en men doet er vooral alles aan om de eigen toko in stand houden. Het lijkt ten koste te gaan van degene die de hulp zo hard nodig heeft.  Je mag van dit soort hulpverlenende instanties, waaronder in deze situatie Bureau Jeugdzorg, toch op z’n minst verwachten dat er deskundigen, goed opgeleiden, zorgvuldig en betrokken mensen werken met kennis van zaken. En daarnaast ook hun verantwoordelijkheid kennen en nemen.

Of verwachten wij soms te veel van deze instanties? De toenemende bureaucratie draagt er aan bij dat er kostbare tijd en energie verloren gaat om die spreekwoordelijke pet dezelfde kant op te zetten en de daad bij het woord te voegen. Wellicht dat het aantal zorgaanvragen hen boven de pet groeit, want te veel mensen voelen zich vaak niet gehoord of geholpen, terwijl ingrijpen op het moment zelf noodzakelijk is.

Tijdens de eerste armoede conferentie, die destijds door de toenmalige wethouder Bolten werd georganiseerd in de TU, werd mij gevraagd, wanneer de armoede zou zijn opgelost. Er waren ruim 250 professionals aanwezig. Ik antwoordde: ‘als we over twee jaar weer een armoedeconferentie houden en er dan nog maar 30 professionals in deze zaal aanwezig zijn’. 

Wellicht een gechargeerd  antwoord, maar Stadsbelangen Delft hoopt vurig dat de trieste ontwikkelingen rond Julian en Ruben  eindelijk eens de ogen opent van de beleidsmakers. De hulpverlening moet overzichtelijk met korte lijnen en effectief worden ingericht. En vooral adequate communicatie van degenen die bij welk gezin of burger dan ook zijn betrokken. Dan kunnen wellicht afschuwelijke drama’s worden voorkomen. 

Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman