Speech ter gelegenheid van 25 jaar Stadsbelangen Delft. (Aad Meuleman)
De eendagsvlieg is 25 jaar oud, volop in leven, ambitieus en van plan nog lang een rol te blijven vervullen in de Delftse politiek. Dames en heren, het is maar dat u het weet.
Zouden de mensen van het eerste uur, Cock van der Pot en Aad Bonthuis, hebben kunnen bedenken dat 25 jaar later in Nederland ruim 2000 raadsleden als vertegenwoordigers van plaatselijke partijen actief zouden zijn? Zouden zij hebben kunnen bedenken dat lokale partijen in Nederland op dit moment 336 wethoudersposten leveren? Ik denk het niet. Deze cijfers tonen aan dat lokale partijen in Nederland niet alleen voorzien in een grote behoefte van kiezers, maar ook partijen zijn die het dragen van bestuursverantwoordelijkheid niet uit de weg gaan.
Een staaltje van lef om op 12 december 1985, drie maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen aan te kondigen om met een nieuwe partij te willen deelnemen. Het leidde bij de gevestigde orde van destijds niet echt tot overspannen reacties. Eerst maar zien of een nieuwe partij j in staat is zetels te halen, dachten zij.
Gelukkig was de lokale pers in die tijd nog echt geïnteresseerd in de lokale politiek en waren de mensen van het eerste uur creatief om bijna dagelijks in het nieuws te komen. Het werden direct twee zetels, een revolutionaire prestatie in die tijd en nog steeds dacht de gevestigde orde: Stadsbelangen, een eendagsvlieg, dat waait vanzelf wel over.
Maar dat gebeurde niet, want in 1990 maakte Stadsbelangen een sprong van 2 naar 4 zetels. De partij vierde deze overwinning diezelfde avond in café Royal, toen een bode nog even kwam vertellen dat de laatste restzetel naar Stadsbelangen was gegaan. Geen sprong van 2 naar 4, maar van 2 naar 5 zetels. Dankzij heel veel inzet van de mensen van het eerste uur. Ik noem daarbij ook Willy WIjnmaalen als noodzakelijke smeerolie binnen de partij in een tijd waarin emailverkeer nog niet bestond en alles, vaak ook met spoed, bij de mensen thuis moest worden bezorgd. .
Deze mensen van het eerste uur, maar ook daarna en vandaag de dag, begrepen als geen ander, dat de inwoners vooral behoefte hadden aan de dingen die hun dagelijks bezighielden. Zij wilden volksvertegenwoordigers die dicht bij hen stonden. Natuurlijk moet het besturen van een stad in belangrijke mate ook toekomstgericht zijn, maar het gaat ook om dagelijkse zaken. Recentelijk heeft Stadsbelangen nog het strooibeleid bij gladheid van de gemeente aan de orde gesteld. Niet alleen wijzend op de consequenties voor onze inwoners, maar ook op de financiële risico’s voor de gemeente Delft.
Lokale partijen krijgen nogal eens het verwijt dat men niet over een ideologie beschikt. Dat klopt in veel gevallen ook, maar het hechten aan een ideologie kan de aandacht afleiden van wat er werkelijk toe doet in gemeenten. Het gaat namelijk in een gemeente altijd om politieke zaken, die de inwoners direct aangaan. Dat spreekt de inwoners ook direct aan. Het gaat lokaal meestal niet om de landelijke ideologieën, hoewel gemeenteraadsverkiezingen de laatste jaren voornamelijk worden beheerst door de landelijke kopstukken, maar het gaat om een bestuur dat zich bemoeit met de directe zaken die alle inwoners, van welke gezindte dan ook, raken. Lokale thema’s vragen dus om lokale oplossingen en een gemeente besturen kan alleen met visie, een lokale visie wel te verstaan!
Toch was de verkiezingsuitslag van 1990 voor de gevestigde orde nog geen signaal om Stadsbelangen uit te nodigen deel te nemen aan de nieuw te vormen coalitie. Had men het idee dat Stadsbelangen nog steeds een eendagsvlieg was? Waarschijnlijk wel, maar in 1994, toen Stadsbelangen zich ruimschoots handhaafde met 5 zetels, bijna 6, werd Stadsbelangen uitgenodigd deel te nemen aan de nieuw te vormen coalitie. Een coalitie waarin ook het CDA, D66 en de VVD vertegenwoordigd waren. Een hoogtepunt, dat wel, maar tegelijkertijd moest er net als in deze tijd fors worden bezuinigd. Geen fijne boodschap richting kiezers.
Stadsbelangen kreeg toen wel eens het verwijt, dat het onverstandig was om deel te nemen aan een coalitie, waarbij forse bezuinigingen aan de orde waren. Misschien had men wel gelijk, maar de zogenaamde eendagsvlieg vloog niet weg voor het nemen van bestuursverantwoordelijkheid. De beste stuurlui staan immers aan wal.
De in verhoudingsgewijs beperkte bezuinigingen op het buurt- en wijkwerk werden flink bekritiseerd, mede dankzij een getructe en sterke oppositie van de PvdA en Groen Links. Het leverde oud wethouder Bonthuis diverse bedreigingen op, een aanval met eieren, maar hoe je het wendt of keert: Stadsbelangen hield zich aan de gemaakte coalitieafspraken en toonde zich een betrouwbare partner. Het was voor de toenmalige fractie geen gemakkelijke periode. Werd er dan niets bereikt in die periode? Zeker wel, zoals:
– nieuwbouw van het theater de Veste (oplevering bleef binnen de gestelde financiële kaders)
– de realisatie van de van Mandelezaal in het Prinsenhof
– de viering van 750 jaar Delft
– Terugkeer Taptoe Delft (amateurorkesten)
– renovatie sportpark Brasserskade
– een perfectie oplossing voor handbalverenging EDH, als zag EDH dat op dat moment zelf niet
– het stoppen van het geld verslindende ‘de Eland’ en de geboorte van Speakers
(tot voor kort heel succesvol)
En eigenlijk was de visie op het buurt- en wijkwerk destijds onder slogan ‘minder, maar beter’ niet eens zo slecht. In 1998 verloor Stadsbelangen 2 zetels en werd weer veroordeeld tot het voeren van oppositie. Een teleurstelling, zeker, maar wel een schat aan ervaring rijker.
In 2002 werd Stadsbelangen door toenmalig formateur Torenstra uitgenodigd deel te nemen aan een coalitie van PvdA, Groen Links en de VVD. De constructieve opstelling van de fractie in de jaren daarvoor was niet onopgemerkt gebleven. Natuurlijk wilde Stadsbelangen deze uitnodiging graag accepteren, maar niet ten koste van alles. Hoe aanlokkelijk het wethouderspluche ook was, Stadsbelangen wilde de belofte aan de kiezer inzake mogelijkheden van een parkeergarage onder de markt niet los laten. Omdat de PvdA en Groen Links niet aan een compromisvoorstel van Stadsbelangen over dit onderwerp wilden meewerken, besloot Stadsbelangen van deelname aan deze coalitie af te zien. Hiermee toonde Stadsbelangen aan, naast een trouwe partner te kunnen zijn, beloften aan kiezers serieus te willen nakomen.
Zoals u weet, hebben wij op dit moment 2 zetels in de raad. We kwamen bij de verkiezingen in maart jl. 54 stemmen te kort voor de 3e zetel. Een teleurstelling, dat wel, maar niet uit het veld geslagen.
In de afgelopen 25 jaar heeft Stadsbelangen zich een stabiele partij getoond met draagvlak in de stad met dank aan Cock, Aad, Herman, Sjaak, Wim Meyer, Willy, Wim de Koning, Joop, Anke en de vele anderen die op wat voor manier dan ook hun steun gaven aan Stadsbelangen.
Ik zei het al aan het begin van mijn betoog. Stadsbelangen, een volwassen partij, nog steeds vol ambitie. Een ambitie waarbij Stadsbelangen uit blijft gaan van eigen kracht zonder hulp van landelijke kopstukken of het meeliften op of het gemakkelijk switchen van de ene naar de andere landelijke hype.
Een partij met gelukkig ook nieuwe enthousiaste mensen binnen de gelederen zoals Simone van Dijk (expert op financiën en zij verricht veel vrijwilligerswerk in onze stad), Werner Bremer (een succesvol ondernemer), Bram Stoop (een man met veel kennis over het buurt- en wijkwerk), Harry van Adrichem (actief in het Westerkwartier/Olofsbuurt) en Koos den Haan (verricht veel werk voor de fractie).
Nieuwe mensen die momenteel zich niet alleen aan het inwerken zijn en meewerken binnen de fractie, maar visie en lef hebben en ook hun mening durven te geven in de diverse commissievergaderingen. Zij zijn nu al bezig de toekomst van Stadsbelangen vorm te geven. Dat moet de komende jaren nog verder worden uitgebreid. Een belangrijke opgave, die hoge prioriteit heeft en waarbij alle steun nodig is. Ook van de mensen die Stadsbelangen de afgelopen 25 jaar tot een stabiele partij hebben gemaakt. De tijd is daar rijp voor.
Ik heb het volste vertrouwen dat deze nieuwe mensen onze partij zullen voorzetten als een onafhankelijke lokale partij, die laag drempelig blijft, blijft inspelen op de zaken van alle dag, zich constructief en meedenkend opstelt gebaseerd op inhoud en niet op herkomst of persoon. Daar zijn de belangen van de inwoners van onze stad het beste mee gediend.
Dames en heren, misschien heb ik niet iedereen genoemd die in het verleden en heden belangrijk waren en zijn voor Stadsbelangen. Bij dezen dan. Graag wil ik met u samen een toost en felicitaties uitbrengen op de eenmansvlieg van 25 jaar: Stadsbelangen Delft.
