Tag Archive for lokale

Zuinig op ouderenproof

ouderproof (1024x768)Bram Stoop was op uitnodiging aanwezig bij de vergadering van de ambassadeurs ouderen proof in de wijk Wippolder. Zeer gemotiveerde mensen, die praten over zaken die zij in de wijk tegenkomen. Dat varieert van losse stoeptegels tot aan algemene zaken. Deze mensen pakken diverse zaken in hun wijk serieus aan. Ook zaken die zij melden bij de gemeente, maar of daar werkelijk iets mee wordt gedaan, is niet altijd duidelijk. 

Veel dingen gaan goed, maar soms is de communicatie met de gemeente wel lastig te realiseren. Zo is men vanaf september 2011 al bezig met iemand van de gemeente in contact te komen, maar dat is lastiger dan je zou vermoeden. Niet alleen de politiek, maar ook vanuit de gemeente moet je serieus met mensen omgaan. 

Tijdens de bijeenkomst werd gesproken over zaken als studentenhuisvesting en woningen, die worden verbouwd voor deze doelgroep. Een hot item binnen de lokale politiek. Verder werd gesproken over inbraakpreventie en over het bruggetje over de Emmalaan. Dankzij ouderenproof weer gemakkelijk met de rolstoel en scootmobiel te gebruiken. Dit jaar heeft ouderenproof een wijkschouw gehouden zodat men goed weet wat er speelt in de wijk. 

Dergelijke groepen zijn belangrijk in een wijk. Er wordt ook met andere wijken overlegd en men weet dus veel van elkaar. Men kan wel zeggen: ‘de maatschappij is aan het vergrijzen’, maar ouderen zijn en blijven onmisbaar voor een leefbare stad. Stadsbelangen maakt graag gebruik van de kennis van juist deze doelgroep. Zij kennen onze wijken als geen ander en hebben er vaak al een groot deel van hun leven doorgebracht. 

Dat ouderen ook oog en oor hebben voor jongeren bleek tijdens de vergadering. Men vindt dat er voor de jeugd in de Wippolder te weinig te doen is. Een serieus signaal. Een signaal dat ook elders in onze stad wordt gehoord. Kortom: er is nog genoeg te doen. Maar vooral zuinig zijn op deze fantastische groep mensen die zich inzetten voor hun wijk.

Stadsbelangen Delft
Bram Stoop

(op de foto ontbreekt de heer Mergler)

‘Uit de bak, aan de bak’

probleemBram Stoop vertegenwoordigt namens Stadsbelangen Delft onder andere de commissies, waarin onderwerpen aan de orde komen over het wijkwerk, jeugd en jongeren. En niet zonder reden, want Bram werkt al ruim 25 jaar in Haaglanden met probleem jongeren, waarvan 13 jaar uitsluitend met jongeren van Marokkaanse afkomst.

Het is dan ook niet vreemd, dat Bram werd gevraagd om mee te werken aan de documentaire ‘Uit de bak, aan de bak’, die op 15 en 22 april as. op Nederland 2 wordt uitgezonden vanaf 16.05 uur. 

Waar gaat deze documentaire over?
Het is een documentaireserie waarin Mildred Roethof en Annegré Bosman in de wereld van jong volwassen, ex-delinquenten en ‘wajongeren’ duiken die aan de bak willen. We zien hoe ontspoorde jongeren, die voor uiteenlopende vergrijpen in de bak hebben gezeten, een kans krijgen om ‘aan de bak’ te gaan.  

Om ze te motiveren en te inspireren ontmoeten ze bekende Nederlanders als Henk Schiffmacher, Ernesto Hoost en Georgina Verbaan die dichterbij hen staan dan ze vermoeden. We zien de zeventienjarige Diego. In 2005 komt de dan elfjarige Diego in het nieuws. Als achtjarige is hij door jeugdzorg in de jeugdgevangenis Harreveld geplaatst waar hij regelmatig seksueel wordt misbruikt door groepsgenoten. Diverse actualiteitenrubrieken besteden in 2005/2006 uitgebreid aandacht aan de misstanden. De elfjarige Diego vertelt onherkenbaar in beeld zijn verhaal. Nu, zes jaar later, wil Diego het hele verhaal vertellen, hij neemt definitief afscheid van zijn verleden en richt zich op het heden. Een professioneel team van topsporters waaronder Ernesto Hoost (oud-vechtsporter) en Gerard Egberts (oud-wielrenner) probeert glans in zijn leven terug te krijgen.

Bram en Stadsbelangen Delft willen graag meepraten en denken over problemen, die er zijn met deze jongeren, maar ook en vooral hoe de hulpverlening aan deze jongeren verloopt. Hierbij baseert Bram zich vanuit de ervaringen die hij dagelijks mee maakt in zijn werk. Vanuit de praktijk dus in plaats vanachter de tekentafel. Hij laat zich al langere tijd kritisch uit over hoe het gaat met de jeugdzorg, de wijken en de aanpak hiervan. 

Hij vindt dat er veel te veel mensen met hetzelfde bezig zijn, zonder dat men van elkaar weet wie wat eigenlijk doet. Hoe vaak horen we niet, dat hij of zij bekend was bij de hulpverlening, nadat één van deze jongeren een ernstig misdrijf heeft gepleegd?  

Bram werkt als projectleider bij Stichting de TRIX aan de Scheveningse haven. Bram heeft vijf dagen per week te maken met jongeren die alle hulpverlening achter de rug hebben. Dat zijn vaak jongeren die nergens anders meer terecht kunnen en bij de TRIX een traject volgen. Tijdens hun verblijf bij de TRIX kunnen de jongeren vier lasdiploma’s halen en een veiligheidsdiploma ook wel VCA genoemd halen.

Eén van de belangrijkste samenwerkingspartners van de TRIX is het veiligheidshuis in Den Haag, die Bram als onmisbaar ervaart. Via het veiligheidshuis worden korte lijnen gerealiseerd met de dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de bestuursdienst van de gemeente Den Haag.

Voordat een jongere bij de TRIX geplaatst wordt, moet er eerst een plan van aanpak zijn van de doorverwijzende instanties en moet er contact zijn met de ouders of verzorgers van de jongere. Houdt men zich niet aan de afspraak, dan wordt men hier op gepaste wijze op aangesproken. Dit om het dumpen van jongeren wat in het verleden gebeurde, uit te sluiten.

Het bedrijfsleven in Haaglanden  laat zich ook steeds meer zien bij de TRIX om met deze voor vele kansloze jongeren aan de slag te gaan. Voor Bram en zijn twee werkmeesters, die de jongeren begeleiden, zijn het zeker geen kansloze jongeren, maar eerder slachtoffer van het systeem. Er gaat veel mis. Wat Bram betreft wordt het tijd dat de discussie op gang komt over deze jongeren en vooral de wijze waarop zij geholpen moeten worden. Hij ziet dit het liefst in Haaglanden verband gebeuren. Natuurlijk gaat niet alles fout bij de hulpverlening, maar wel waar het deze groep jongeren betreft. 

Op zaterdag 7 april was in de Volkskrant te lezen dat een probleemgezin € 40.000 per jaar kost. De gemeenten krijgen de verantwoordelijkheid over jeugdzorg, maar de ervaring van Bram is, dat de regie ontbreekt. In de documentaire wordt schokkend duidelijk wat er fout kan gaan met deze probleem jongeren. In de twee maanden dat Bram met de jongeman uit de documentaire heeft gewerkt, heeft deze jongen vijf verschillende woonruimtes via de hulpverlening gekregen. Kortom geen vaste thuisbasis, omdat men deze gewoon niet kan bieden en dat ook niet wil toegeven. Het vervolg laat zich raden. Schuldige???? zegt u het maar. Wat heeft dit allemaal gekost?  
€ 40.000,– lijkt nog een te laag bedrag.  

Hopelijk draagt deze documentaire in Delft bij aan een open discussie over deze problematiek? Ook in onze stad hebben we een aantal jongeren, dat in de volksmond ‘wandelende tijdbommetjes’ worden genoemd en waaraan te weinig hulp wordt geboden. Voor een impressie over deze documentaire zie:

http://www.youtube.com/watch?v=mOp10O2OvHo

Fractie Stadsbelangen Delft
Aad Meuleman

‘Gedragscode decoratie prullenbak’

prullebakSinds de invoering van het lokale dualisme in 2002 werden de gemeenteraden in Nederland wettelijk verplicht om een gedragscode vast te stellen. Een code waarin iedere gemeenteraad met elkaar afspraken moest maken en vastleggen over hoe men in de desbetreffende gemeenteraad onder andere met elkaar wenste om te gaan. Doel hierbij was dat iedereen zich ook aan de vastgestelde gedragscode zou houden. Overigens geen juridisch document. 

Vanaf de invoering van de wettelijk verplichte gedragscode, heeft deze code geleid tot allerlei gedoe, omdat er altijd wel een aantal gemeenteraadsleden te vinden zijn, die zich willens en wetens, terecht of niet terecht, niet aan de vastgestelde gedragscode wensen te houden. En wat doet een gemeenteraad dan.

Ik denk nog wel eens terug aan het monistische stelsel. Dat stelsel kende geen wettelijke verplichte gedragscode, waren er wel wat geschreven en ongeschreven regels, werden felle discussies gevoerd, maar hoefde niemand zich zorgen te maken over omgangsvormen. Iedereen hield zich simpel aan de geschreven en ongeschreven regels. Gewoon zoals volwassen mensen en zeker raadsleden horen te doen. Vrijwel nooit gedoe.     

Stadsbelangen heeft zich in de afgelopen jaren steeds kritisch opgesteld over deze gedragscode, want wat heb je aan een gedragscode als er geen handhavinginstrumenten zijn. Dit nog los van de gedachte dat het te zot voor woorden is, dat volksvertegenwoordigers met elkaar moeten afspreken hoe zij met elkaar zouden moeten omgaan.

Recentelijk heeft de Minister van Binnenlandse Zaken de Delftse gemeenteraad geantwoord naar aanleiding van een voorbeeld die aan haar was voorgelegd. Het ging hierbij om het feit dat raadsleden burgers hadden bijgestaan bij een gerechtelijke procedure tegen de gemeente. Ook voerde een raadslid het woord bij de bezwaarcommissie, terwijl hét podium van een raadslid toch de gemeenteraadsvergadering is. In de Delftse gedragscode is afgesproken dat raadsleden burgers niet bijstaan bij de bezwaarcommissies. Dit met het oog op mogelijke tegenstrijdige belangen.

Ook werd in het voorbeeld aan de minister gevraagd hoe zij aankeek tegen een situatie, waarbij raadsleden kosten voor juridische bijstand van burgers, die een procedure tegen de gemeente voeren, voor hun rekening nemen. Het antwoord van de minister was bijzonder. Wettelijk mag het allemaal, maar of het wenselijk is, dat raadsleden dergelijke acties uitvoeren, was zeer de vraag. De minister adviseerde om dit te regelen in de gedragscode en als een raadslid zich daaraan niet houdt, het betreffende raadslid hierop aan te spreken. 

Conclusie is dus, dat volgens de minister de raadsleden elkaar tot Sint Juttemis kunnen blijven aanspreken als men zich niet houdt aan afspraken, die in de gedragscode zijn vastgelegd. Verder dan dat zijn er geen handhavinginstrumenten beschikbaar. Hiermee kan de gedragscode worden afgevoerd. We hoeven voortaan dus geen onnodige energie meer te besteden aan zaken die veel energie kosten en uiteindelijk nergens toe leiden. De raad kan dan weer al haar energie gebruiken voor zaken waar écht energie aan besteed moet worden.

Mijn voorstel zou zijn om de gedragscode aan te passen en daarin één zin op te nemen, namelijk: ‘We spreken af, dat we niets afspreken’. Vervolgens de gedragscode netjes inlijsten, bijvoorbeeld ‘Delfts Blauw’ lijstje, en bewaren op een mooie plek, namelijk:
‘de prullenbak.’ 

Aad Meuleman

Minister benadeelt lokale partijen

Van de vier ton extra die de minister van Binnenlandse Zaken Ter Horst (PvdA) beschikbaar heeft gesteld voor de politieke partijen, gaat maar liefst 370.807 euro naar partijen die ook landelijk actief zijn. Deze landelijke partijen krijgen al circa
15 miljoen euro op grond van de Wet subsidiëring politieke partijen. De resterende schamele 30 duizend euro mag nu worden verdeeld over 143 lokale partijen. Deze partijen worden dus met enkele tientjes afgescheept.

Dat is vreemd, want ongeveer een derde van alle raadszetels in Nederland worden bezet door lokale partijen. De Vereniging van Plaatselijke Politieke Groeperingen noemt de gehanteerde verdeelsleutel dan ook ‘volslagen onzinnig en onwerkbaar’.

De lokale partijen moeten het dus met slechts enkele tientjes ondersteuning doen, terwijl een beetje cursus of seminar al gauw enkele honderden euro’s per kandidaat raadslid vergt. Voor lokale partijen blijkt de droom om in aanmerking te komen voor een beetje financiële ondersteuning dus niet veel meer dan een illusie nu blijkt dat het overgrote deel van het geld naar de gevestigde partijen wordt gesluisd.

Volgens Binnenlands Bestuur ontvangen landelijke in de Tweede Kamer vertegenwoordigde politieke partijen zoals CDA, VVD, GroenLinks, D66 en de PvdA verschillende ‘geoormerkte’ subsidies van het rijk. Met name bij de grote gevestigde partijen gaat het om enkele miljoenen euro’s aan subsidie per jaar. De PvdA bijvoorbeeld ontvangt 2,2 miljoeneuro plus 550 duizend euro voor het wetenschappelijk bureau en nog eens 153 duizend euro voor de jongerenafdeling. Daarnaast dragen alle PvdA-politici zo’n twee procent van hun honorarium af aan de partij. De PvdA maakt ruim een miljoen euro direct over naar de lokale afdelingen. Daarnaast is er een post van 550 duizend euro voor ‘ondersteuning’, zoals de training van (aspirant-)gemeenteraadsleden. Het geld wordt verdeeld naar hetaantal leden van een lokale afdeling.

Het wordt tijd dat de lokale partijen in Nederland een protestactie richting minster en de Tweede Kamer gaan organiseren. De landelijke partijen moeten beseffen dat zij niet meer het alleen recht hebben in de lokale politiek.

fractie Stadsbelangen-Delft

Webcolumn “Dezelfde aap!”

Gisteren bezocht ik de nieuwjaarsreceptie van de Delftse VVD. Bijzonder verrast was ik, dat fractievoorzitter Harpe mij citeerde naar aanleiding van een artikel in Delft op Zondag. In dat artikel pleitte ik voor een  grote  lokale stadspartij, die aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 mee  zou moeten doen. Versplintering van partijen heeft geen enkel nut en nieuwkomers zullen vermoedelijk hooguit wat stemmen van enkele kiezers kunnen binnen halen.    Die stemmen zullen vervolgens niet leiden tot een raadszetel, waarmee  behaalde stemmen helaas dan weer verloren gaan zoals bij de  gemeenteraadsverkiezingen in 2006 het geval was.

Dat is niet handig,  maar dat laat natuurlijk onverlet dat iedereen het recht en de vrijheid  heeft een partij op te richten om deel te nemen aan verkiezingen.  Geen misverstand daarover. Fractievoorzitter Harpe van de VVD presenteerde zijn partij als de  stadspartij  van Delft onder de naam Volkspartij voor Delft. Dat is natuurlijk creatief verzonnen, maar kiezers trappen daar niet in. De VVD is een liberale  partij  en welke naam je daar ook aan verbindt, het blijft de liberale VVD.  Ook in Delft. Kom daar gewoon voor uit. Niets mis mee.   

Zo stelde fractievoorzitter Harpe (citaat): “Juist in deze tijd moeten de lokale lasten zo laag mogelijk worden gehouden”. Een opmerkelijke  uitspraak, want een voorstel tijdens de behandeling van de Programmabegroting  2009-2012  van Stadsbelangen, het CDA en ChristenUnie/SGP, waarvoor ook een gedegen  financiële dekking was gevonden, om de OZB in 2009 niet extra te verhogen,  werd door de VVD niet gesteund.   

En dat is nu precies het verschil tussen een echte stadspartij als  Stadsbelangen  en de liberale partij VVD. Het was aandoenlijk om het betoog van  fractievoorzitter  Harpe aan te horen, maar zoals een bekend spreekwoord zegt:    “je kunt een aap een ander jasje aantrekken, het blijft uiteindelijk  dezelfde aap!”    Aad Meuleman  Fractievoorzitter Stadsbelangen-Delft

Bewoners Vermeerstraat willen vergunningparkeren

Enige tijd geleden werd onze fractie benaderd door bewoners uit de Vermeerstraat. In de omgeving van deze straat gold het regiem van vergunningparkeren, maar niet voor de Vermeerstraat zelf.  De bewoners van de Vermeerstraat hadden daardoor te maken met  bewoners van de omgeving die hun auto in de straat parkeerden.  Hierdoor ontstond er een probleem voor de bewoners van de  Vermeerstraat. Zij konden hun auto’s niet meer in hun eigen  straat parkeren.   

Door middel van een brief, ondersteund door vrijwel alle bewoners van de Vermeerstraat, gaf men aan vergunningparkeren te willen in hun straat. Stadsbelangen heeft toen door middel van een motie dit  onderwerp op de agenda gezet. Het college werd opgedragen een voorstel voor te bereiden om het vergunningparkeren in de Vermeerstraat  mogelijk te maken.   

De commissie WVB ging deze maand unaniem akkoord met het voorstel,  waardoor het regiem van vergunningparkeren per 1 mei as. ook van  toepassing zal zijn in de Vermeerstraat.   

Stadsbelangen is nooit een warm voorstander geweest van het  vergunningparkeren. Maar als bewoners aangeven dit te willen, dan is het logisch dat een lokale partij gehoor geeft aan de wens van deze  bewoners.    Fractie Stadsbelangen-Delft

Arrogantie minister Ter Horst tegenover lokale partijen

Lokale partijen worden al jaren financieel achtergesteld in vergelijking met de lokale partijen die ook landelijk actief zijn. Minister Ter Horst weigert een motie van de Tweede Kamer (17 maart 2005) uit te  voeren, waardoor lokale partijen benadeeld blijven.   

Stadsbelangen ondersteunt de actie van de VPPG. Het wordt tijd dat alle lokale partijen in ons land in actie komen tegen deze onrechtmatige actie van de minister. Kennelijk heeft zij nog niet door  hoeveel lokale partijen en raadsleden actief zijn in ons land. Stadsbelangen zal alle fracties van de Tweede-Kamer schriftelijk  benaderen.   

Als deze minister bij haar weigering blijft, dan past er maar één oplossing voor haar: “OPSTAPPEN!”  Zie verder onderstaand persbericht.   
Fractie Stadsbelangen-Delft   

PERSBERICHT    Purmerend, 8 maart 2008  VPPG Gaat in beroep bij de Minister van BZK tegen de afwijzing  subsidiëring project ‘Samenwerking op niveau’ !  Het bestuur van de Vereniging van Plaatselijke Politieke Groeperingen  (VPPG)  is zeer teleurgesteld in de minister van Binnenlandse Zaken en  Koninkrijksrelaties (BZK) mevrouw Guusje ter Horst.   

Op 15 februari 2008 heeft zij afwijzend beslist op de subsidieaanvrage  van de VPPG. Met het project wil de VPPG regiobijeenkomsten organiseren in het kader van functioneren van raadsleden van lokale politieke partijen  in onze grondwettelijke democratische rechtsstaat.   

De PvdA motie van 17 maart 2005 wordt niet uitgevoerd!  Via de Wet subsidiëring politieke partijen (Wspp) krijgen lokale  afdelingen van politieke landelijke partijen subsidie voor verkiezingscampagnes. Dit is een doorn in het oog van de volksvertegenwoordigers van lokale  politieke partijen. Tijdens het debat over de verhoging van de subsidiegelden voor politieke partijen in maart 2005 heeft de Tweede-Kamer dit onrecht erkend. In een motie heeft de Tweede Kamer de Minister gevraagd  om, vooruitlopend op een nieuwe Wet op de partijfinanciering, de VPPG subsidie te geven. Het is een raadsel waarom de Minister de motie  naast zich neerlegt. Sterker nog, ze rept niet over deze motie in haar  besluit.   

Principieel andere financieringssystematiek voor politieke partijen. De Minister geeft aan dat de stelselwijziging de nodige complicaties met  zich  mee zou brengen, die niet eenvoudig zijn te ondervangen. Het vereist nader onderzoek en overleg met betrokken partners. Ze zegt toe dat de VPPG  daarbij  betrokken wordt. Het bestuur van de VPPG is van mening dat de huidige  onrechtvaardige situatie niet gedoogd mag worden totdat de politieke  partijen in de Tweede Kamer een nieuwe structuur aanvaarden. Het bestuur van de VPPG zal op korte termijn gesprekken gaan voeren met  de fracties in de Tweede Kamer over de uitvoering van de motie.   

Noot voor de redactie:  Voor meer informatie kan contact worden opgenomen met Jasmijn Miete.  Telefoon 0299-436971 en bij geen gehoor 06-53200116. Of via  jasmijnmiete@vppg.nl

Mecanoo bouwt stadshal

Na een procedure die niet de schoonheidsprijs heeft verdiend, is dan eindelijk de keuze gemaakt. Het Delftse architectenbureau  Mecanoo heeft de opdracht gekregen om het nieuwe stadskantoor station te gaan bouwen.   

Stadsbelangen kan deze keuze van harte ondersteunen, hoewel uit  het DIP onderzoek Mecanoo niet als eerste scoorde. De beoordeling van dergelijke ontwerpen blijft altijd lastig, omdat een dergelijke  beoordeling vooral wordt gevormd aan de hand van beeldmateriaal. Dat geldt voor zowel raadsleden als inwoners.   

Bij dit nieuwe gebouw spelen veel meer zaken dan alleen beelden een belangrijke rol, zoals inrichting en het gebruik van het gebouw.  Tijdens het gedeelte van de eerste mislukte procedure in oktober  vorig jaar mochten de fracties in de Delftse raad er nog wat van  vinden. (later niet meer) Er was toen al een lichte voorkeur voor het  ontwerp van Mecanoo.   

Stadsbelangen vond dat onderstaande uitgangspunten belangrijk  waren: * het gebouw moet duidelijk herkenbaar zijn en inpasbaar in de nieuwe omgeving 
* het gebouw moet over ruim 70 jaar nog steeds een gebouw zijn waar men in Delft trots op is (een duurzaam gebouw dus) * het gebouw moet Delftse elementen in zich hebben * het gebouw moet zeker vanaf het gezichtsveld aan de  Coenderstraat een prettige uitstraling hebben * het gebouw moet een plek zijn waar reizigers en burgers graag  willen komen   

Van de vier ontwerpen vonden wij de ontwerpen van Mecanoo en  Dirk Jan Postel hieraan het meeste voldoen. Je zag dat beide architecten een binding met Delft hebben dan wel hebben gehad. Stadsbelangen had voor Mecanoo uiteindelijk de meeste voorkeur. Aansprekend vonden wij de ideeën over de inrichting van het stationshal  met Delftse thema’s als Delft Blauw en Delft Kennisstad, het inspringende  karakter en vooral de flexibele mogelijkheden bij de verdere uitwerking.  Het accent bij de presentatie werd gelegd op kostenbeheersing van dit  project  en de mogelijkheden om in de stadshal tot activiteiten te kunnen komen, zoals tentoonstellingen. Ook vanuit de Coenderstraat bezien leek ons toen dit ontwerp het meest aantrekkelijk.   

Hoewel dat voor onze fractie niet van doorslaggevende betekenis was, was  het  feit dat Mecanoo een Delftse architect is, een bijkomend argument. Dat is  ook  niet vreemd uit de mond van een Delftse lokale partij. Wij wensen Mecanoo succes met de verdere uitwerking van dit voor onze  stad zo belangrijke project. Fractie Stadsbelangen-Delft